وقتی هدفون رو میزارم تو گوشم، صدا رو تا تهش زیاد می کنم، نه فقط به خاطر اینکه، اینطور با موزیک بیشتر حال می کنم
بیشتر به خاطر اینکه این دنیای مسخره، رو به سخره بگیرم، به اینکه "واسه گوشم ضرر داره" بخندم
و خندم زمانی بیشتر میشه که یه احمقی، با نگاه عاقل اندر سفیه این نکته رو به یادم میاره
از اینکه احساس می کنم تو این دنیا نیستم لذت می برم
معمولا اینطوری تو یه دنیای قشنگ تری سیر می کنم
پ.ن: ولی نمی دونم که چرا باز هم مرگ هم چنان یه موجودِ مبهمه واسم :)
پ.ن: نظرتون در مورد سیگار چیه؟
بیشتر به خاطر اینکه این دنیای مسخره، رو به سخره بگیرم، به اینکه "واسه گوشم ضرر داره" بخندم
و خندم زمانی بیشتر میشه که یه احمقی، با نگاه عاقل اندر سفیه این نکته رو به یادم میاره
از اینکه احساس می کنم تو این دنیا نیستم لذت می برم
معمولا اینطوری تو یه دنیای قشنگ تری سیر می کنم
پ.ن: ولی نمی دونم که چرا باز هم مرگ هم چنان یه موجودِ مبهمه واسم :)
پ.ن: نظرتون در مورد سیگار چیه؟
